Son zamanlarda dünyanın sonu hakkındaki görüşlerimiz, oldukça şiddetli iklim krizi ve nükleer savaş tehdidinden yapay zekanın bizi alıp yerimize geçeceği yanılsamalarına ve büyük sarsıntılara kadar uzanıyor..
Bunlardan önce melekler ve yeryüzünü kana buladılar. İskandinav mitlerinde RagnarokVe tabii ki gibi hikayeler vardı. Eski Yunanlıların da dünyanın sonu hakkında kendi fikirleri vardı..
Antik Yunan’da Dünyanın Sonu Kehanetleri
filozoflar PlatonVe AristoBirçok Antik Yunan için dünyanın sonu gelmez. tekrar eden bir döngüdeydi . Platon, bir felaketten sonra hayatta kalanların her zaman Dünya’yı yeniden inşa edeceğine inanıyordu. Yeni bir döngü yeniden başlamadan önce çoğu Stoacı ( Platon’a göre her 36.000 yılda bir), kozmosun periyodik olarak yok edildiği Ekpirozİnandı.
Yunan mitolojisi ve felsefesi, insanlığın ve dünyanın sonuna odaklanmak yerine, geçmişin tanrılarından ve felaketlerinden daha çok söz ediyordu. Ancak kadim yazıtlarda geçmiş ve gelecek kıyamet ile ilgili bazı açıklamalar da bulunmaktadır.
Yunan şair, ekonomi filozofu, Homerosçağdaş ve bazen tarihçi Hesiod, lordların insanlığı yok ettiği bir tür kıyametten bahseder.
Destansı şiiri İşler ve Günler’de (MÖ 700), Hesiod insanlık tarihinin beş dönemini farklı dönemlere ayırdı. Altın, Gümüş, Bronz, CesaretVe demir çağlarıÇağlar olarak adlandırılan bu çağlar, insanın ilerlemesini Yunan mitolojisinin merceğinden tanımlar.
Bunlardan ilki, Olympus’ta yaşayan ölümsüz tanrılar, ölümlü insanlardan oluşan altın bir ırk yarattıktan sonra Bunu hızla takip eden Altın Çağ oldu. Sonraki ” ikinci nesil gümüş ve çok daha az asil” geldi. Ardından, korkunç, güçlü ve şiddete meraklı üçüncü bir nesil olan Tunç Çağı geldi.
Hesiod, “onlar kendi elleriyle yok edildiler ve soğuk Hades’in rutubetli meskenine geçti ve geride hiçbir isim bırakmadı” diye yazdı: Onlar ürkütücüyken kara veba onları yakaladı ve arkalarında güneşin parlak ışığını bıraktılar.”
Bu efsanenin bazı versiyonlarında Zeus, Tunç Çağı’nı sona erdirmek için bir tufan gönderir.
Tanrısal bir kahraman-insan ırkı
Bu olaydan sonra Zeus Perseus, OdysseusVe AşilDahil olmak üzere Yunan mitolojik kahramanlarının birçoğunun ilahi bir kahraman-insan ırkı” yarattı. Hesiod, kahramanlar çağında değil, daha sonraki bir çağda doğduğu için bundan pek memnun değildi.
“ Çünkü şimdi gerçekten bir demir ırk var ve insanlar gündüzleri emek ve kederden, geceleri ise yıkımdan asla dinlenmezler ve tanrılar onları mahvedecek…Hesiod, bu “acı” ve “kat yürekli” çağın sona ereceğine inanıyordu: ” Ama buna rağmen, onların şerrine bile bir hayır karışacaktır. Ve Zeus, bu ölümlü insan ırkını, şakaklarında beyaz saçlarla doğduklarında yok edecek.”
Hesiod, bu dönemi, kötülük yapanların şiddetli eylemlerinden ötürü övüldüğü ve insanlığın kötülükten zevk aldığı bir dönem olarak tanımlayarak, bu dönem hakkında daha fazla ayrıntıya giriyor: Ve sonra Aidos ve Nemesis, beyaz cüppelere bürünmüş tatlı biçimleriyle geniş dünyadan ayrılacak ve ölümsüz tanrıların topluluğuna katılmak için insanlığı terk edecekler: ve ölümlü insanlar acı olmaya devam edecek ve kötülüğe karşı hiçbir savunmaları olmayacak.”
